Dinsdag 20 juni, reisdag van Stokmarknes naar Svolvær (Lofoten)

8-22 graden

Zon op: Middernachtzon

Zon onder: Middernachtzon

Duur van de dag: 24 uur

Dagstand: 148 km, 2 uur en 10 minuten reistijd. (via een omweg) inclusief fotostops.

Vandaag niet zo een grote afstand af te leggen, dus we draaien ons na de wekker nog even lekker om. Lekker langzaam wakker worden. Het is tenslotte vakantie.

We krijgen ontbijtbuffet bij deze locatie maar eerst zetten we de bagage alvast in de auto.

Vannacht heeft het zachtjes geregend. Toen ik een paar keer op de veranda ging kijken was het fjord zo glad als een spiegeltje, ondanks de druppeltjes. Dit is de ideale plek om het noorderlicht te zien denk ik. Precies op het noorden, met vergezichten over het fjord.

Het weer wordt onderweg steeds beter. De temperatuur is nog niet erg hoog, maar het wordt eindelijk wat lichter in de lucht en het stopt met regenen. De omweg over land (in plaats van de veerboot) was een goede keus. De route is prachtig. Zei ik gisteren al dat het niet te omschrijven is? Dat was nog niks vergeleken met wat we vandaag onderweg zagen.

Onderweg kregen een flink aantal tunnels door de bergen en onder de fjorden door.

Sommigen tunnels waren nieuw, maar er waren ook oude tunnels die erg lastig te rijden waren: geen strepen aan de zijkant, slecht verlicht en scheef wegdek. Als je groot licht aandoet, maakt dat niets uit. De langste was dit keer bijna 6 km.

In Svolvær rijden we een eilandje op. Dat is het oorspronkelijke vissersplaatsje. Alle huisjes zijn authentiek en onderdeel van het Noors erfgoed. Wij krijgen een vissershuisje van twee verdiepingen. Het is net of we in een Hollands houten Zaans huisje terecht zijn gekomen. Compleet met opgenomen gordijntjes, smeedijzeren kachels en geranium voor het raam. Maar wel helemaal gerenoveerd met goede badkamer en keuken. Het huisje ligt 3 meter van een heel groot rek waaraan grote vissen hangen te drogen, kabeljauwen denk ik, die na het drogen als stokvis worden gegeten. O jee, dacht ik bij het oprijden: dat zal wel gigantisch stinken, net als bij de Noordkaap (daar was de stank niet om te harden). Maar de vissen zijn al zo droog dat je gelukkig niets ruikt.

Vanmorgen hebben we allebei nog een ‘check, check, dubbelcheck’ in het huisje gedaan. Maar evengoed: we zijn allebei de inhoud van de koelkast vergeten mee te nemen. Geen Hollandse kaas meer bij ons wijntje dus. De rest kunnen we zo weer bijkopen in de supermarkt. Alles wat wij gewend zijn is hier ook te koop, voor nagenoeg dezelfde prijs.

De lucht wordt steeds blauwer en na een snelle ronde door de supermarkt gaan we een mooie wandeling op het eilandje maken. Omdat de temperatuur inmiddels erg lekker is geworden (uit de wind tenminste) ploffen we op een mooi plekje neer om weg te staren over het fjord.

Tijd voor een wijntje in het zonnetje. Zonder kaas. Er is hier zoveel te zien, ik kan echt niet stil blijven zitten. En gewoon niet stoppen met fotograferen. Het licht is mooi, het weer is eindelijk beter en het is ongelooflijk mooi. Ik ga in mijn eentje nog een rondje doen. Als ik terugkom hoor ik op de zolder een hoop gerommel. In de slaapkamer staan er nl. twee bedden, maar dan ruim 5 meter uit elkaar. Er tussen staat niks. Dat is niet naar het zin van Fred en hij is met een beetje gemopper de boel aan het verschuiven.

Uit eten doen we hier zo min mogelijk. Dat is nl. vreselijk duur. Voor een karige hamburger met een dipschaaltje ‘vol’ met frietjes (zonder mayo!!!) betaal je 20 euro p.p. En een frisdrank erbij is minimaal 5 euro. Een fatsoenlijke maaltijd is nog veel duurder.

Maar het zelf koken is eigenlijk hartstikke leuk. We houden het meestal erg simpel. Er is al vaak pasta en rijst gegeten. Vandaag eten we gewokte groentes met een lekker sausje en heerlijke biefstuk. We hebben er meer dan genoeg aan. Griekse yoghurt toe. Een koningsmaaltje op vakantie.

Rond half zes krijgen we eindelijk bericht over de operatie van Rob. Het is goed gegaan. Er zijn 4 bypasses gemaakt en de komende tijd wordt dus zwaar. We zijn opgelucht omdat we al die tijd op hopelijk goed bericht zaten te wachten.

In de avond moest ik natuurlijk in het mooie gouden avondlicht weer erop uit. Dit stadje bestaat voornamelijk van de visvangst. Er is een hoop bedrijvigheid rond het water.

Bij een havenbedrijfje zien we met verbazing dat er een vrachtwagen wordt gelost die vol zit met gedroogde vissenkoppen. Flinke koppen. De hele loods staat vol met kratten met vissenkoppen. Wat zouden ze daar in hemelsnaam mee doen?

Fred loopt een stukje mee, maar hij vindt het al snel genoeg, hahaha. Ik ga nog even een stuk verder, haal mijn statief en grijsfilter op. Je kunt gewoon niet genoeg krijgen van het uitzicht op de bergen en op het fjord. Het is een heldere blauwe lucht, maar het is nu toch echt ijskoud geworden.

Morgen hebben we nog een hele dag op de Lofoten en gaan we de omgeving verder bekijken.