10 juni: Reisdag Orsa Gronklitt naar Ostersund (Froson)

305 km,10 – 14 graden. Regen.

Zon ondervanavond in Ostersund: 23:04

Zon op morgenochtend: 02:57

Vannacht verwonderd naar buiten gekeken. De zon gaat wel onder, maar het is om 00:30 uur gewoon schemerig. Maar we zitten nog helemaal niet in de buurt van de poolcirkel,waar de zon niet meer ondergaat. Dit had ik op deze noorderbreedte nog lang niet verwacht. In bed lig ik er nog eens goed over na te denken omdat we op sommige plekken in de wereld pik-en-pikzwarte nachten hebben gezien. Zo zwart dat de er sterrennevels te zien waren. Zo zwart dat het lijkt of de sterrenhemel op je neervalt. En hier is het dus niet eens een donker.

We zijn lekker op tijd klaar voor de reisdag vandaag: Van Orsa naar Ostersund.

De stuga’s die wij huren zijn erop voorzien dat de gasten alles zelf schoonmaken. En ik moet zeggen dat dat tot nu toe vlekkeloos gebeurt. Brandschoon alles. Het schoonmaken is ook zo gepiept. Maar als je dat niet wilt kun je ook laten schoonmaken. Beddengoed ligt overal ruim voldoende, fris en schoon. Maar wij hebben eigen dekbed, kussens en lakens meegenomen, die gebruiken we ook. In het huisje is een droogkast waarin je natte bovenkleding en schoenen te drogen kunt zetten. Wat handig zeg zo’n ding!.

Op de kaart heb ik gezien dat we nog een keer een klein binnen weggetje kunnenkiezen. Voor de rest blijven we de E45 volgen. Deze hebben we al grotendeels vanaf Gotenburg gevolgd. Maar wij vonden het ook leuk om er hier en daar vanaf te wijken. De E45 wordt de Wildernisroute genoemd. Vanaf morgen kunnen we eigenlijk alleen nog maar deze route kiezen. De wegen worden schaarser.

Inmiddels is het landschap veranderd. De gemengde bossen veranderen in taigabossen met naaldbomen, berken en essen. De bodem bestaat uit mossen. Als je erop loopt zak je zo’n twintig centimeter weg omdat het nu zoveel vocht heeft opgenomen tijdens de regen.

De mooie lupines laten zich niet meer zien. De anderhalve meterhoge boterbloemen zijn nu nog maar 20 centimeter. Er zijn velden vol met kleine witte en velden met blauwe bloemetjes. En later, in de buurt van Ostersund, zijn de velden intens geel door de enorme hoeveelheden paardenbloemen.

Het kleine weggetje is iets korter, maar de reis duurt natuurlijk veel langer, wat wij niet erg vinden. Het voert door een vrij onbekend gebied van Zweden en later door een wintersportgebied. Onderweg hebben we wat stops, o.a. bij een hele oude boerenfarm en natuurlijk bij een natuurtoilet, die hier overal zijn, achter elke boom is er wel eentje. Jammer dat het regent. Het is telkens ten noorden van ons prachtig weer, maar zodra wij onderweg gaan lijkt de regen met ons mee te gaan.

De stuga waar we rond twee uur aankomen voor 1 overnachting ligt op het eiland Froson, met een brug verbonden met Ostersund. Prachtig op een heuvel, met uitzicht op het immens grote meer. Finland wordt het land van de 1000 meren genoemd, maar volgens mij heeft Zweden er nog veel meer. Na inchecken (en jippie, wificodes voor in het huisje voor vier apparaten), rijden we naar Ostersund. Een gezellig universiteitsstadje. De enige stad trouwens in dit gebied, Vårmland. Omdat de winkels de komende dagen steeds schaarser worden besluiten we om gelijk maar wat in een restaurant te gaan eten. Grieks, hmmmm, lekker! De komende dagen eten we uit onze eigen voorraadkast in de auto. En ook gelijk nog maar tanken. Nog lang niet nodig, maar we zijn gewaarschuwd om de tank niet te leeg te rijden. Nu maar hopen dat het een beetje gaat opklaren vanavond, zodat we nog lekker buiten op de veranda kunnen genieten.

Morgen weer een reisdag, naar Zweeds lapland.