9 juni, verblijf in Orsa Gronklitt

14 graden,

Zon op: 03.29 uur

Zon onder: 22:36 uur

Het kostte me wat moeite, maar het is me gelukt. Fred heeft geen wekker gezet. We hoeven vandaag nl. niks. We kunnen natuurlijk het kerstdorpje voor de kinderen bij Mora gaan bekijken of Gesunda (de berg bij Siljan) met de stoeltjeslift omhoog gaan. Maar dan zitten we weer uren in de auto.

Bij het ontbijt de kaart van Noorwegen en Zweden nog maar eens goed bekeken. Als je die uitvouwt heb je een behangtafel nodig. En dan is ie nog wel dubbelzijdig. En je verkijkt je enorm op de afstanden op de kaart. Een afstand als Amsterdam – Apeldoorn is er maar een piepklein stukje op. Wat is dit land ontzettend groot!

We komen tot de ontdekking dat we nog een veerboot nodig hebben in Noorwegen van de Lofoten naar de vaste wal. Dick van Asselt had al uitgelegd dat je de expresboot kunt nemen of de lange overtocht en dan vervolgens niet zo veel na de overtocht meer hoeft te rijden. We lopen naar de receptie om op de wifi eens goed uit te zoeken hoe het zit met de vaartijden en de kosten Er gaan er maar drie op donderdag. Als je de boot van 11:00 uur mist, dan gaat de volgende pas om half vijf. Wij houden er allebei niet zo van op de gok bij de veerboot aan te rijden. Liever maar vooraf reserveren, maar dat doen we later op de reis nog wel.

We besluiten om vandaag een beetje rond te gaan wandelen. Dus: in de benen! Rugzakje om en bergschoenen aan.

Buiten is het mistig en heel stil, het lijkt wel een windstille wereld in een magisch feeenrijk. We zijn beland in Sprookjeswonderland! We wandelen in 5 minuten, genietend van de stilte, naar de ingang van het roofdierenpark. Van het mooie oorspronkelijke berenleefgebied is niet veel meer over. Er staan 4.5 meter hoge hekken met daarboven 5 rijen draad. En dan zijn er zelfs verschillende van die hekken achter elkaar. Het lijkt Guantanamo Bay wel. Toch hebben de dieren wel heel veel ruimte en natuur. Er zijn een aantal hele jonge beren. Zo koddig zoals ze over elkaar heen duikelen. Er zijn lynxen, wolven, ijsberen, bruine beren en tijgers. Omdat het leefgebied zo groot is lieten niet alle dieren zich zien. Gelijk hebben ze.

Door de grootte van het park kom je bijna geen andere bezoekers tegen. Als je na een tijdje gewend bent aan de enorme hekken, dan wordt het toch wel de moeite waard.

Daarna nog een mooie wandeling in het bos gemaakt. Er zijn heel veel wandelpaden uitgezet. Vlak bij ons huisje zijn 3 skiliften. In de winter is het hier vast ook leuk. De mist is inmiddels opgetrokken. Er blijft wel een wolkendek, maar het is prima weer en droog! Heerlijk, zo’n dagje op je dooie gemak rondkuieren.